Ontwikkelomgevingen blijven vaak een onderwerp van discussie. Mag iedereen zijn eigen favoriete Integrated Development Environment (IDE) gebruiken? Hoelang duurt het voordat een nieuwe ontwikkelaar zijn ontwikkelomgeving volledig werkend heeft? Draai je de omgeving op je laptop, op een centrale server, gevirtualiseerd…? Hoe gaat de code vervolgens naar productie? Deploy je een war vanaf je laptop, of gebruik je Jenkins of iets dergelijks? Dit artikel biedt een blik in de keuken bij een aantal bedrijven. De auteurs hebben ruime ervaring met een flink aantal verschillende oplossingen voor ontwikkelomgevingen. Hierna kun je lezen wat de ervaringen en de voor- en nadelen van de verschillende oplossingen zijn.

Conceptueel gezien is er weinig veranderd: begrippen als requests, responses, headers en URL's zijn gehandhaafd, en ook rollen als proxy, gateway en tunnel houden dezelfde betekenis. De vernieuwing zit hem met name in het transportmechanisme, waardoor browsers efficienter meer resources parallel kunnen ontvangen. Hedzer Westra schreef in de vorige editie van dit magazine (nummer 4, jaargang 2016) al over de details en de gevolgen van deze veranderingen. Een nieuw concept dat met HTTP/2 is geïntroduceerd is 'Server Push': hiermee kan een server speculatief alvast 'extra' resources beginnen te verzenden, ook al heeft de client hier nog niet om gevraagd. Dat levert interessante performance trade-offs op, waarvan we er een aantal zullen bespreken.

Een micro-service architectuur is tegenwoordig een hippe en moderne architectuurstijl. Het levert vaak geen eenvoudig applicatielandschap op. Hoe los je bijvoorbeeld security op? Features zoals single sign-on, transparante audit logs worden in zo’n architectuur extra belangrijk. Immers is je functionaliteit verspreid over het applicatielandschap. In dit artikel bespreken wij onze aanpak alsmede de gangbare alternatieven.