Java Magazine

Java-developer en zelfverklaard security-activist Jim Manico gaf developers onlangs een securityles in Nederland, als wederdienst voor een gunst op JavaOne. “Java op de client is dood in mijn ogen, maar Java op de server is vól leven!”

Rond 1996 liet een groepje studenten uit Praag, in het toenmalige Tsjecho-Slowakije, op een conferentie NetBeans zien als editor en algemene ontwikkel tool voor Java. James Gosling was hier dusdanig van onder de indruk dat het al snel deel werd van Sun Microsystems, waar het direct gratis en open source beschikbaar gemaakt werd.

Waar technologie ons voorheen vooral ontlastte van fysieke activiteiten, zijn nu onze hersenen aan de beurt voor ‘verlichting’. We hebben zowat alle informatie van de wereld in onze broekzak en dat biedt gigantisch veel mogelijkheden, maar ja... het zit nog wel in die broekzak. Als ik op de fiets naar het station race, zou mijn smartphone theoretisch al kunnen inschatten of ik een tandje bij moet zetten om droog aan te komen en mijn trein te halen. Alleen, wat heeft mijn broekzak daaraan?

Het schrijven van documentatie wordt door ontwikkelaars vaak ervaren als een noodzakelijk kwaad. Terwijl het toevoegen van commentaar in de code vaak wel wordt gedaan en dat toch ook een vorm van documenteren is. Maar dan zit je al in de code, waar je het liefst bent en dan is het niet zo moeilijk om even wat toe te voegen. Maar documentatie die code overstijgend is, blijft vaak een ondergeschoven kindje.

"Brussel was toen nog een bruisende stad ..." Op een dag stuurde mijn baas me naar de hoofdstad van België, om in een klein team een telecomklant van software te voorzien. Ik werd in een chic hotel gehuisvest, van waaruit ik elke dag met mijn bolide van de zaak, door de geboorteplaats van Grand Jacques, naar de parkeergarage naast het Gare Du Nord reed. Aangezien de klus veel langer ging duren dan gepland (een zeldzaamheid!?!), was deze weelde van korte duur en er werd voor mij een appartement gevonden in Brussel Oost, de Franse expat buurt. Derhalve verlegde ik de route naar mijn werk en kwam zo elke morgen door een straat achter het station te rijden. Om een of andere reden is zo'n straat bijna altijd een nijverheidsgebied van rationele strekking met bijbehorende verlichting (rood). "Allez, meneer, tis te zegge, da's vleesverhuur!” De dames in kwestie draaiden overuren, net als wij, maar dan 's morgens vroeg: de gordijnen open, de TL's aan, het overige uit. Helaas eindigde de straat in een voortdurende opstopping, dus we reden stapvoets defilé, gekweld door de aanblik van deze Sirenen.

De term ‘makers’ (uitgesproken in het Engels) is waarschijnlijk niet bij elke lezer van Java Magazine bekend. Het heeft ook niet noodzakelijkerwijs te maken met Java, open source of techniek. Makers vormen een grote en niet-georganiseerde community van DIY-hobbyisten (doe-het-zelf, Do It Yourself). Dit klinkt minder professioneel dan dat het daadwerkelijk is. Hobbyisme is in dit geval geen maat voor kwaliteit, aanpak of het eindproduct, maar meer voor het ontbreken van commercie.

In elke editie zal Robert Scholte een probleem voorleggen en deze oplossen met behulp van Apache Maven om meer inzicht te geven in Maven zelf en de vele beschikbare plugins.

Sinds de introductie van CDI in Java EE zie ik een verschuiving ontstaan van Spring naar Java EE. Een belangrijke reden van deze verschuiving is het gemak van CDI om middels annotaties dependency injection te bewerkstelligen. Het testen van dit mechanisme is niet altijd triviaal, want CDI heeft een container nodig. Frameworks zoals Mockito maken het mogelijk om mock dependencies toe te voegen, maar het is geen container. Applicatieservers zijn met de tijd steeds sneller geworden, hierdoor zijn er geen reden meer om deze niet embedded te gebruiken anders dan de meegeleverde API.

Het is 11 februari 2001. Zeventien ervaringsdeskundigen komen bij elkaar in een ski resort in Utah. Twee dagen later keren ze terug naar de buitenwereld. De stenen tafelen die zij meedroegen, kennen wij inmiddels als het Agile Manifesto. De rest is geschiedenis.

Wat is een MOOC? MOOC staat voor Massive Open Online Course en is kort gezegd online een (universitair) vak volgen: lectures kijken, stof doornemen en opdrachten maken. Maar dan wel op een interactieve manier en met zoveel mogelijk mensen tegelijk. Er zijn vele aanbieders actief, maar het model is vrijwel altijd: de MOOC provider heeft een online platform en een onderwijsinstelling, meestal een universiteit, biedt daarop cursussen aan. Voorbeelden hiervan zijn Coursera, Udacity en edX. Het cursusaanbod op deze sites is zeer breed, net zoals op de betreffende universiteiten. Er zijn ook partijen die zich op een specifiek onderwerp richten, bijvoorbeeld Code School voor web technologie. Het MOOC concept leent zich prima voor IT onderwerpen: er is affiniteit met technologie en programmeeropdrachten zijn goed geschikt om automatisch online te beoordelen. Er is dan ook een groot cursusaanbod in programmeren, algoritmiek, big data, mobile, security, etc.