Zieners – Column Joop

Zieners zijn mensen die zien wat wij niet zien.

Net zoiets als paragnosten, maar dan beperkt tot toekomstige ontwikkelingen. En even onbruikbaar.

Toch zijn er hele volksstammen die in ze geloven, ja, ook in dit ontwikkelde gebied.

Ze kopen of verkopen direct de aangewezen goederen of aandelen, kiezen of versmaden de geduide contacten of negeren, dan wel storten zich op de voorspelde routes.

Hoe het werkt? Nou, zet 6 mensen op een rij, laat ze elk een nummer kiezen uit 1-6, gooi met een dobbelsteen en er is er altijd een die BINGO roept. Herhaal dat een paar keer in het groot en je hebt trouwe volgelingen.
Een en ander is ooit door Hitchcock verfilmd!
Mijn vader had ooit een boek dat heette ‘Auto, Boot en Vliegtuig’ (jammer, het is zoek geraakt), dat vol met voorspellingen stond m.b.t. het 'toekomstig' verkeer. Gelukkig stamde het uit de dertiger jaren, dus als kleutertje kon ik zelf al vaststellen dat het allemaal onzin was. Sindsdien heb ik heel wat neergepende fantasieën gelezen en ik ben er inmiddels aan gewend geraakt dat de boeiendste verhalen de plank het hardst misslaan.
Mooi voorbeeld: ‘De reis naar de maan’ van Jules Verne: helemaal gebaseerd op een door hem gelezen, maar totaal verkeerd begrepen, artikel in een wetenschappelijk tijdschrift.

En in de automatiseringswereld? Dat is toch een gemeenschap van nuchtere lieden? Tja …………………….
•    in 1966 ging ik, vers van de middelbare school, een cursus volgen bij IBM. Op de laatste dag, na een examentje, kregen we nog een demonstratie van rekenkracht te zien, waarbij de rondleider trots verkondigde dat "programmeren nu niet meer nodig was: er was nu RPG".
Gewoon een formuliertje invullen en de resultaten rolden uit de regeldrukker.
Je moet er niet aan denken anno 2013 …….
•    In 1983 had ik mij tegoed gedaan aan COBOL, FORTRAN, ALGOL en C.
Maar het was allemaal verloren tijd want "het Amerikaanse D.o.D. had een nieuwe alles vervangende taal uitgebracht: ADA". Ja, het ministerie van oorlog deed ook nuttige dingen.
Ik moet toegeven dat het nog schijnt te bestaan, ik zou alleen niet weten waar.
•    In 1988 hoorde ik van mijn werkgever dat alle (ALLE!) terminals en computers gingen worden vervangen door een aantal CASE workstations: teken een paar stroomdiagrammen en … klaar.
Kort daarna stonden we wel voor een faillissement. Ik wist nog net op tijd weg te komen …
•    In 1997 ging ik zelf in de fout: op een NLUUG congres werd JAVA geïntroduceerd.
Mijn gebruikelijk congresverslag vermeldde o.a. dat "JAVA niets nieuws bracht sinds PASCAL"
en "meer een politiek dan technisch item was in de strijd tussen SUN en MICROSOFT".
3 jaar later schreef, dacht en was ik JAVA; tot op de dag van heden.
•    En dan het allerergste wat me ooit is overkomen: DE RETRO-VISIONAIR:
In 1971 stormde een technicus het lab waar ik werkte binnen met "weg met alle disks, er komt nu TUBE-MEMORY": data bits op de voorkant van een TV-buis, geschreven en gelezen met de lichtsnelheid ….   Niets meer van vernomen, tot ….
In 1979 bezocht ik het Science Museum in Londen (Kensington), een museum waar je weken in kunt ronddwalen. Op de 4e verdieping van het middenschip is het automatiseringsmuseum. En wat glimlachte mij daar vanachter de vitrine ruit toe? TUBE-MEMORY by Williams, Ferranti 1954!!!!
Ik voelde me even als een archeoloog die een afbeelding van een iPhone tussen de hiërogliefen ziet.

;JOOP!