NLJUG – Nederlandse Java User Group NLJUG – de Nederlandse Java User Group – is opgericht in 2003. De NLJUG verenigt software ontwikkelaars, architecten, ICT managers, studenten, new media developers en haar businesspartners met algemene interesse in alle aspecten van Java Technology.
Na de succesvolle eerste Devoxx4Kids in Brussel en Gent vorig jaar, vond op 8 juni de eerste Devoxx4Kids in Nederland plaats. JPoint en de Universiteit van Amsterdam organiseerden deze dag. Het idee achter de Devoxx4Kids is kinderen op een speelse manier kennis te laten maken met techniek en informatica.
Op deze zonnige dag meldden de jongens en meisjes tussen de tien en veertien jaar zich op het Science Park om kennis te maken met de wondere wereld van techniek. De dag begon met een korte introductie en een vliegende quadcopter door de collegezaal; dit tot groot vermaak van de kinderen. De groep werd opgedeeld in drie groepen die ieder drie opdrachten gedurende de dag deden.
Spelen met Arduino
De eerste opdracht was het aansturen van componenten met een ‘Arduino’. Een Arduino is een microcontroller met een aantal I/O-componenten. Je kan er een programma opzetten via een USB-kabel. De kinderen kregen eerst een korte uitleg over een stroomkring en weerstanden. Daarna gingen ze snel aan de slag. De eerste stap was een LED aan te zetten via een Arduino. De LED ging aan zodra je de Arduino met de computer verbond.
In de volgende stap zat meer muziek. Met behulp van een luidspreker en een aantal weerstanden kon je al een kleine melodie spelen. De luidspreker werd daarna gekoppeld aan een lichtgevoelige weerstand. Bij weinig licht kwam er een lage toon uit en bij veel licht een hoge toon. Deze hoge toon deed pijn aan je oren! Vooral als je de zelfgemaakte muziekdoos in het zonlicht zette.
De laatste stap was het maken van een stoplicht. Je moest eerst de lampjes op het ‘breadboard’ plaatsen. Een breadboard is een bordje, vaak van wit of geel plastic of pertinax, dat wordt gebruikt om elektronische schakelingen tijdelijk op te bouwen. Daarna moest je de weerstanden erin prikken en draden verbinden aan de verschillende poorten van de Arduino. Een simpel programma stuurt de drie verschillende LED-jes aan, zodat de lampjes in de goede volgorde aan- en uitgaan. Tijdens het laden van de programma’s op de Arduino kregen de kinderen uitleg wat er nu precies gebeurde.
Lego Mindstorms
Na een goed verzorgde lunch met veel lekkere broodjes was het tijd voor de tweede opdracht. Er stonden een aantal Lego NXT Mindstorms-robotjes klaar. Elke robot had een aantal sensoren zoals een druk-, kleur- en geluidsensor. De eerste opdracht was om de robot te laten rijden. Voor veel kinderen een moeilijke opdracht. Zeker als je nog nooit met Lego NXT hebt gespeeld. Met wat hulp en vooral veel proberen, kregen de meeste kinderen de robot toch aan het rijden.
Je kon de robot zo programmeren dat hij bewoog of stopte als je met je handen klapte. De robot had voldoende sensoren om zelf rond te rijden zonder dat hij ergens tegenaan botste. Sommige kinderen kregen het ook voor elkaar om de robot een zwarte lijn te laten volgen, al moest de lijn soms even verplaatst worden! Verder kregen de kinderen uitleg waarvoor robots tegenwoordig gebruikt worden.
Scratch
In de laatste opdracht gingen de kinderen aan de slag met ‘Scratch’. Dit is een open source- ontwikkelomgeving voor kinderen. In Scratch zijn de verschillende commando’s als bouwblokjes weergegeven. Door de verschillende blokken te stapelen, schrijf je een computerprogramma. Je kan met Scratch op een simpele manier ingewikkelde spelletjes bouwen.
De kinderen kregen drie opdrachten. Mijn dochter legde ze als volgt uit: “In de eerste opdracht moest je een kat laten dansen. Met deze opdracht leerde je de manier van programmeren kennen. Dat was best makkelijk. Bij de tweede opdracht moest je een doolhof bouwen. Een kleine blauwe olifant moest door een doolhof lopen. Zodra de olifant het eindpunt had bereikt, klonk een muziekje en zei hij: “ik ben er!” De laatste opdracht heette ‘bananen madness’. Je moet in dit spel zoveel mogelijk bananen verzamelen zonder gepakt te worden door het spook. Dit is een iets moeilijker spel om te bouwen.”
Vol trots werden de gebouwde spelletjes aan de ouders getoond. Daarnaast werden er ook andere spelideeën toegevoegd die niet in de opdracht stonden.
Het was voor de aanwezige vaders en moeders best lastig zich er niet mee te bemoeien. De opdrachten inspireerden namelijk niet alleen de kinderen, maar ook de aanwezige ouders. Aan het eind van de dag kregen alle kinderen ook nog een borstelrobot mee naar huis.
Toen mijn dochter en ik thuis kwamen, legde zij alles uit aan haar broers en zus. Het was ongelofelijk om te horen hoe ze de kennis had opgepikt en meteen doorgaf. De opdrachten hadden duidelijk een diepe indruk gemaakt. Het idee dat je iets kunt aansturen of dat je iets kunt maken met de computer fascineerde haar. De vraag en opmerking die ik de dag later een paar keer kreeg was: “wanneer gaan we weer? Het was erg leuk! Ik wil later ook naar de universiteit.” Dan kan je als ouder weinig anders dan glimlachen en concluderen dat de dag een groot succes was!
Terugkijkend op deze dag werkt het enthousiasme en de nieuwsgierigheid van de kinderen aanstekend en inspirerend. Ik hoop dat dit soort initiatieven vaker gaan plaatsvinden. Informatica is namelijk niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven, en de nieuwe generatie zal er waarschijnlijk nog meer mee te maken krijgen dan wij ons nu kunnen voorstellen. Of je als kind techniek of computers nu leuk of interessant vindt of juist saai en ingewikkeld, dat maakt niet uit. Het belangrijkste is dat je het een keer gezien hebt en ermee gespeeld hebt. JPoint en de Universiteit van Amsterdam hebben een goede start gemaakt met de eerste Devoxx4Kids en ik hoop op een grootschalig vervolg in de toekomst.
Aanvullende informatie: